Świt. Mody Paryzkie. – 1887. – Dodatek do nr 145. – Ryc. nr 21-23, s. 4

• Fig. 21. Suknia wełniana ozdobiona z przodu kilkoma haftowanemi pasami. Upięcie tworzy z boków dwa fałdowane zęby, zakończone wstążką i bombelakmi, z tyłu gładko puszczone. Stanik z wyłogami i mankietami haftowanemi z krepą krótką kamizeleczką białą, lub koloru sukni.
• Fig. 22. Suknia atłasowa ślubna z przodu przubrana zębem z matowego dżetu, ostro zakończonym przy ziemi. Z lewej strony tworzy kontrafałdę, z prawej wachlarz atłasowy, zakończony w połowie długości sukni, przybraniem z kwiatów. Z tyłu bardzo długi tren. Stanik przybrany z przodu dżetową kamizelką, zwężającą się stopniowo u dołu. Rękawy oszyte koronką.
• Fig. 23. Suknia ślubna z atłasu i tiulu. Gładka atłasowa spódnica, pokryta krótkim upięciem tiulowem, podniesionym z prawej strony. Tylni bryt gładko puszczony. Stanik w formie gorsetu, sznurowany z przodu, zakończony tiulową szmizetką, marszczoną na ramionach. Kołnierzyk i maniety dżetowe.