Świt. – 1884. – Dodatek do nr 11. – Ryc. nr 18-20, s. 182

• Fig. 18. Żakiecik do wyjścia z czarnego aksamitu wyciskanego, zrobiony zupełnie do figury jak stanik; ponieważ aksamit jest węższy od innego materyału, i w dodatku trzeba go krajać w jedną stronę na żakiecik taki przy oszczędnem krajaniu potrzeba łok. 7; frenzli zaś tyle, ile po obmierzeniu wypadnie; dodać wypada, że żakiecik taki musi być koniecznie na podszewce, gdyż inaczej za bardzo by się rozciągał, a zatem i niszczył.
• Fig. 19. Suknia domowa, rodzaj strojniejszego szlafroka, może być bardzo bogatą lub o wiele tańszą, stosownie od materyału z jakiego zrobiona. Tył i połowa przodów z aksamitu wyciskanego granatowego, mocno w plecach i boczkach nafałdowane, przód z jasno-niebieskiej materyi, u szyi dobrze namarszczony ku dołowi rozchodzący się. Przód spódnicy w trzy drobne falbanki plisowane, nad każdą z nich haft lub koronka. W pas wstążka lub sznury, kwastami zakończone; kołnierz i mankiety z koronki lub haftu.
• Fig. 20. Żakiecik dziecinny. Trzy łokcie sukna koloru granatowego, w drobne paski lub krateczki. Z tyłu do figury, przody wolne tylko na jeden guzik zpiąć, kieszonki podłużne, które zarówno z wykładanym kołnierzem i mankietami mogą być z aksamitu. Sukno musi być krajane podług barwy, w jedną stronę.