Świt. Mody Paryzkie – 1885 nr 20 (86). – Ryc. nr 1-2, s. 1

• Fig.1. Suknia wełniana. Spódnica składa się z 7 brytów, długich na 1 m. 10 cent. i ułożona jest całkowicie w potrójne kontrafałdy, na 12 cent. szerokie. Stanik przybrany jedwabnym plastronem, haftowany perłami. Na taką suknię wychodzi: kaszmiru łokci 14, materyi 1 łokieć, kamlotu na fałszywą spódnicę 7 ½ łokcia.
• Fig. 2. Suknia krepowa. Spódnica blado-różowa, przybrana u dołu trzema zakładkami, na 4 cent. szerokiemi. Druga spódnica zrobiona jest z sześciu równych brytów, długich na 1 m 20 cent., i podniesiona po obu bokach. Tylne bryty są o 20 cent. dłuższe i lekko drapowane. Stanik przybrany krepową draperyą (patrz rycinę) i jedwabnym z różowej materyi plastronem, który jest całkowicie pokryty tiulem, zahaftowanym dżetami. Takiż sam stojący kołnierzyk. Szarfa jedwabna różowa otacza dookoła stanik i spada w dwóch długich końcach. Na taką suknię wychodzi: krepy 16 łokci, materyi na plastron i plisowaną falbankę 2 łok., wstążki N. 90 łokci 7, tiulu ¾ łokcia.