Mody Paryzkie. – 1882 nr 23 – Ryc. nr 1, s. 1

• Ryc. 1. Ubranie balowe. Suknia wycięta w kwadrat, z aksamitu zwanego „otomans”, koloru płomienistego i kremowej hiszpańskiej koronki, przody krajane są zwykłą formą gabryeli, plecy zaś kończą się długim fałdowanym karoczkiem, z pod którego wychodzi długi, suto podpinany tren. Na staniku kaftanik koronkowy, otwarty z przodu, przedłużony w „paniers”, na który związuje się lekko pod biodra wązki pas materji, zakończony wisiorkami z białych paciorek, podobne wiziorki pokrywają przyszycie tylnego brytu i zakończają kokardy na ramionach. Spódnica obszyta dołem wązką plisowaną falbaną, nad nią szeroka koronkowa falbana, przymocowana wieńcem pomponów, falbana ta ginie pod trenem, Na trenie zaś falbanka w kontrafałdy spada na długa plisowaną. Dopełnia stroju naszyjnik i bransoletki z pereł odpowiednich użytym do przybrania sukni; długie rękawiczki, kwiaty we włosach i przy staniku.