Tygodnik Mód i Powieści. – 1871 . – Dodatek do nr 49. – Ryc. nr 32-36, s. 4

• Fig. 1. N. 33. Suknia z grenadiny z plisowaniem rauślino-wemi czarną koronką. Strojne wykończenie sukni z czarnej grenadiny składa się z czarnych koronkowych wolantów 12, 8 i 4 cent. szerokich, spadających na muślinowe plisowania, zakończone w górze jedwabną riuszą wyciętą w zęby 4 cent. szeroką. Zupełnie prosty bryt tylny jest 80 cent. szeroki, 76 długi, z boków przymarszczony. Stanik na wyciętej jedwabnej podszewce z podłużnym wykrojem pod szyją, jest z przodu przybrany wązkim wolantem w formie kaftanika zuawskiego. Szarfy upięte z czarnej jedwabnej, rypsowej wstążki. Rękawy zkie naszyte trzema szerokiemi wolantami, naśladują strojne szerokie.
• Fig. 2. N. 34. Suknia jasna jedwabna z bufowanym naszyciem z muślinu lub tarlatanu. Ażeby już noszonej sukni nadać pozór strojnej i świeżej, układa się szeroką fałdowaną bufę i naszywa prosto lub w zęby, niżej lub wyżej stosownie do potrzeby. Tunika stosownie do tego czy suknia czysta czy nieświeża, jest otwarta lub rozcinana z przodu, a na bokach przefałdowana. Tarlatan lub gaza dobiera się w kolorze sukni lub też białym, bufy zostawia się przejrzyste lub podkłada ciemniejsze, pod które można użyć także czarny aksamit.
• Fig. 3. N. 35. Ubranie młodej panienki. Suknia z białego muślinu, oszyta fałdowanym woalem, zakończonym bufą. Na wierzch tunika jedwabna lub z muślinu kolorowego z wyciętym staniczkiem bez rękawów, dopełnionym pod szyją szmizetką z buf i plisek, przeciętej wstążką i kakardami. Do staniczka jedwabnego wszyte króciutkie z woalu złożone rękawki. Tunika zakończona frendzlą i obszyciem jedwabnem.
• Fig. 4. N. 36. Suknia jedwabna z riuszą i szalowemi szarfami z jedwabnej gazy takiegoż koloru. Gładka jedwabna suknia ze stanikiem pod szyję przybrana gazą, jest pełna eleganckiego i niewymuszonego wdzięku. Szarfy są z kawałka gazy 50 cent. Szerokiego, przefałdowanego i związanego z tyłu w okazałą kokardę.